|
Teoria plastyczności i mechanika pękania
Kierunek:
Mechanika i Budowa Maszyn
Specjalność: MB4
Semestr: I
Punkty ECTS: 3
Prowadzący:
Prof. dr
hab. inż. Piotr Fedeliński
Program przedmiotu
- wykład: 30 godzin w semestrze
Tematyka wykładów
-
Model
materiału idealnie plastycznego
Uplastycznienie materiału – wyraźna i umowna granica
plastyczności
- Warunki plastyczności –
powierzchnie plastyczności
Warunek plastyczności Hubera-Misesa i Treski
Interpretacja graficzna i porównanie warunku
plastyczności Hubera-Misesa i Treski
Weryfikacja doświadczalna warunków plastyczności
- Prawa plastycznego płynięcia –
potencjał plastyczny
Stowarzyszone prawo płynięcia z warunkiem
plastyczności Hubera-Misesa i Treski
- Model materiału plastycznego ze
wzmocnieniem
Wzmocnienie izotropowe
Wzmocnienie anizotropowe – efekt Bauschingera
Wzmocnienie kinematyczne
Wzmocnienie mieszane
- Wprowadzenie do mechaniki pękania
Pękanie kruche i ciągliwe
Krzywa wzrostu pęknięcia i wytrzymałości pozostającej
Metody projektowania: bezpieczne działanie, tolerancja
zniszczenia, bezpieczne zniszczenie
Sposoby zabezpieczenia konstrukcji przed zniszczeniem
- Podstawy mechaniki pękania
Współczynnik spiętrzenia naprężeń
Metoda Griffitha określania naprężenia krytycznego
Postacie deformacji pęknięcia
Naprężenia i przemieszczenia dla I i II sposobu
obciążenia pęknięcia
- Uplastycznienie materiału w
otoczeniu wierzchołka pęknięcia
Zgrubne oszacowanie strefy uplastycznienia
Metoda Irwina określania długości strefy uplastycznienia
Metoda Dugdale’a określania długości strefy
uplastycznienia
Kształt strefy uplastycznienia
- Bilans energii ciała z pęknięciem
Współczynnik uwalniania energii
Interpretacja graficzna bilansu energii
Zależność między współczynnikiem uwalniania energii i
współczynnikiem intensywności naprężeń
Określenie współczynnika intensywności naprężeń na
podstawie zmiany podatności
- Doświadczalne badanie odporności
materiałów na pękanie
Krytyczny współczynnik intensywności naprężeń
Krytyczne rozwarcie wierzchołka szczeliny
- Zmęczeniowy wzrost pęknięcia
Krzywa wzrostu pęknięcia zmęczeniowego
Wzór Parisa i Formana
Wpływ zmienności obciążenia i środowiska
Określenie wzrostu pęknięcia zmęczeniowego przy stałej
amplitudzie – metoda analityczna i numeryczna
- Metody określania współczynników
intensywności naprężeń (WIN)
Metoda superpozycji
Metoda lokalnego rozkładu naprężeń
Określenie współczynników intensywności naprężeń metodą
numeryczną na podstawie przemieszczeń i naprężeń –
metoda ekstrapolacji, elementy ćwiartkowe
Określenie współczynnika uwalniania energii metodą
numeryczną
Określenie J-całki niezależnej od konturu całkowania
metodą numeryczną
Warunki zaliczenia
- Wykład – sprawdziany pisemne
- Egzamin: ustny
Ocena końcowa: 0.5 wykład+0.5 egzamin
Literatura
- Skrzypek J., Plastyczność i pełzanie.
Teoria, zastosowania, zadania. PWN, Warszawa, 1986.
- Bednarski T., Mechanika plastycznego
płynięcia w zarysie, PWN, Warszawa, 1995.
- Neimitz A., Mechanika pękania.
Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa, 1998.
- Bochenek A., Elementy mechaniki
pękania. Podręcznik dla materiałoznawców. Wyd. Pol.
Częstochowska, Częstochowa, 1998.
- Gołaski L., Elementy doświadczalnej
mechaniki pękania, Politechnika Świętokrzyska, Kielce,
1992.
- Seweryn A., Metody numeryczne w
mechanice pękania, Biblioteka Mechaniki Stosowanej,
Seria A. Monografie, PAN IPPT, Warszawa, 2003.
- Broek D., Elementary engineering
fracture mechanics. Martinus Nijhoff Publishers,
Dordrecht-Boston-Lancaster, 1987.
|
|
|